๑. แปลผิดศัพท์ หรือเรียกชื่อสัมพันธ์ผิดในวิภัตติเดียวกัน เช่น สัตตมีวิภัตติ มีชื่อเรียกอาธารหลายแห่ง ศัพท์ที่สัมพันธ์ที่ถูกเป็นอุปสิเลสิการธาร แต่เรียนผิดเป็นวิสยาธารไป ดังนี้ชื่อว่าผิดศัพท์
         ๒. แปลเสียสัมพันธ์ หรือเรียกชื่อสัมพันธ์ผิดต่างวิภัตติ เล่นเรียกอาธารเป็นสัมพันธะ หรือสัมพันธ์เข้าที่ผิดในประโยคเดียวกัน ชื่อว่าผิดสัมพันธ์
         ๓. แปลสับประโยค หรือสัมพันธ์สับประโยค เช่นเอาประโยคเลขนอกกับ ประโยคเลขในปนกันก็ดี ใช้ประธานกับกิริยาผิดบุรุษกันก็ดี แปลหรือสัมพันธ์ผิดจนไม่เป็นรูปก็ดี เหล่านี้ชื่อว่าผิดประโยค

         การเก็บคะแนน
                 ผิดศัพท์ ๑ ศัพท์ เก็บ ๑ คะแนน
                 ผิดสัมพันธ์ ๑ แห่ง เก็บ ๒ คะแนน
                 ผิดประโยค ๑ ประโยค เก็บ ๖ คะแนน

         การปรับ
                 นับคะแนนที่เก็บแล้วนั้น ๆ รวมกันเข้า
                 ผิด ๑ ถึง ๖ ให้ ๓
                 ผิด ๗ ถึง ๑๒ ให้ ๒
                 ผิด ๑๓ ถึง ๑๘ ให้ ๑
                 ผิดเกิน ๑๘ ลง ๐ ทั้งหมด

         แต่ข้อว่า “แปลหรือสัมพันธ์ผิดจนไม่เป็นรูป” นั้น
                 ถ้าประโยคยาวกว่า ๓ บรรทัด นับเป็นผิดเกิด ๑๘
                 ถ้าประโยคยาวไม่เกิน ๓ บรรทัด นับเป็นผิด ๑๘
                 ถ้าประโยคยาวไม่เกิน ๒ บรรทัด นับเป็นผิด ๑๒
                 ถ้าประโยคยาวไม่เกิน ๑ บรรทัด นับเป็นผิด ๖

         แต่ข้อสำคัญต้องสันนิษฐานว่าผู้แปลมีความรู้สมกับชั้นประโยคนั้นหรือไม่ เช่นประโยค ป.ธ.๖ ถึง ป.ธ.๙ จัดเป็นประโยคสูง ถ้าจะต้องเก็บคะแนนหยุมหยิม จนเกินถึง ๑๘ จึงเป็นตก ก็ดูเป็นตรวจภูมิรู้ของนักเรียนแรกศึกษาไป ไม่สมภูมิ ฉะนั้นแม้ถึงผิดยังไม่เต็มเกณฑ์ กำหนด แต่เห็นมีความรู้ไม่สมชั้นก็เอาเป็นตก

         ขอกรรมการทุกรูป จงหนักในกฎเกณฑ์ เพื่อความสม่ำเสมอ